Od października 2017 r. St Michael's prowadzi program nauczania czytania i pisania Talk 4 od EYFS do roku 6 w ramach projektu Primary Writing Project. Talk for Writing jest potężny, ponieważ umożliwia dzieciom naśladowanie języka, którego potrzebują w konkretnym temacie, ustnie przed przeczytaniem go i przeanalizowaniem, a następnie napisaniem własnej wersji. Chcemy, aby dzieci St Michael's były tak samo pewne w ustach, jak podczas pisania, więc wiedziały, że jest to klucz do otwarcia ich potencjału. Talk 4 Pisanie dzieli się na trzy etapy: naśladownictwo, innowacja i niezależna inwencja.

Etap imitacji

​

Typowa jednostka „Rozmowa do pisania” zaczyna się od ekscytującego zajęcia się nauką i kilkoma angażującymi zajęciami, które pomogą dzieciom przyswoić sobie wzorzec wymaganego języka. Istotne jest, aby na tym początkowym etapie dzieci stały się kompetentne w mowie i potrafiły ponownie opowiedzieć wybraną historię/fragment przed zakończeniem części o naśladowaniu. Stworzona przez nauczyciela mapa opowieści, której towarzyszą ruchy fizyczne, aby pomóc dzieciom przypomnieć sobie historię lub literaturę faktu, wspiera wizualnie opowiadanie ustne. W ten sposób dzieci słyszą tekst, mówią go same i cieszą się nim, zanim zobaczą, jak go zapisano. Kiedy już zinternalizują język tekstu, są w stanie przeczytać tekst i zacząć myśleć o kluczowych składnikach, które pomagają mu działać. Ten etap obejmuje szereg czynności czytania jako czytający i jako pisarz, które pomagają dzieciom rozdzielić tekst i zbadać jego treść i strukturę. Następnie stosujemy technikę pakowania w pudełka (dzieląc tekst na sekcje), a następnie pomagamy dzieciom przeanalizować cechy, które pomogły sprawić, by tekst działał. Po zakończeniu pakowania klasa zaczyna współkonstruować zestaw narzędzi dla tego typu tekstu, aby mogli sami mówić o składnikach – kluczowy etap w przyswajaniu zestawu narzędzi w ich głowach.

Etap innowacji

​

Drugi etap jest ekscytujący dla dzieci, ponieważ zaczynają odkrywać własne pomysły podczas dzielenia się z nauczycielem. Gdy dzieci zinternalizują tekst, są gotowe do wprowadzenia innowacji na podstawie wzoru tekstu. Młodsze dzieci i mniej pewni siebie pisarze zmieniają swoje mapy tekstowe i ćwiczą ustnie to, co chcą powiedzieć, tworząc własną wersję. Głównym celem na tym etapie jest wspólne pisanie z nauczycielem, które następnie pomaga dzieciom odsunąć się nieco od nauczyciela i pisać własne. To w tym czasie nauczyciel określi konkretne obszary do nauki i da dzieciom możliwość poznania różnych umiejętności, zanim będzie to wymagane samodzielnie. Nauczyciel zbada również i zademonstruje, jak dokładnie używać ambitnego słownictwa i struktur zdaniowych, które dzieci mogą następnie zastosować we własnym piśmie. Ważne jest tutaj zademonstrowanie, jak regularnie czytać na głos ich pracę, aby sprawdzić, czy działa. Proces ten umożliwia dzieciom pisanie własnych wersji poprzez rozwijanie ich zdolności do generowania dobrych słów i fraz, a także rozwija wewnętrznego sędziego, kiedy zaczynają decydować, dlaczego jedno słowo lub fraza jest najlepsza. Dobre pomysły i przykłady będą wieszane na linii prania obok wspólnego pisania, więc kiedy dzieci przyjdą do pisania, będą miały do dyspozycji wzory, słowa i wyrażenia, które będą je wspierać. Podczas wspólnego pisania dzieci będą wzmacniać zestaw narzędzi, aby zaczęły rozumieć rodzaj składników, które mogą pomóc. Kiedy skończą swój własny akapit/y, dzieci powinny być zachęcane do zamiany swojej pracy z partnerem odpowiedzi. Następnie, za pomocą wizualizera lub informacji zwrotnej od rówieśników/nauczycieli, cała klasa może również omówić niektóre z bardziej udanych prac i określić, co spowodowało jej sukces. Pod koniec każdej sesji pisania nauczyciel będzie miał czas na przekazanie dzieciom informacji zwrotnej na temat czytania i doskonalenia następnego dnia.

Niezależny etap wynalazczości

​

Jest to ostatni etap jednostki i zapewni dzieciom największą swobodę w pisaniu. Nauczyciel oceni, co dzieci mogą zrobić i dostosuje swoje plany w świetle tego. Ta jednostka rozpocznie się od dyskretnego nauczania obszaru, który nauczyciel zidentyfikował jako wymagający dalszej pracy, zanim dzieci napiszą swój własny utwór. Więcej przykładów tekstu jest wprowadzanych, analizowanych i porównywanych, zanim dzieci będą mogły same wybrać sobie pokrewny temat. Nauczyciele będą pracować z dziećmi, aby ustalić „zaznaczone cele”, które skupiają się na aspektach, na których muszą się skoncentrować. Ponownie, ta sekcja zakończy się dyskusją z udziałem partnera i całej klasy o tym, które funkcje naprawdę działały, a następnie okazją do edytowania i ulepszania ich pracy. Proces ten pomaga również dzieciom przyswoić sobie zestaw narzędzi do takiego pisania, tak aby stał się praktycznym, elastycznym zestawem narzędzi w głowie, a nie listą, na którą należy patrzeć i ślepo podążać. Pod koniec jednostki prace dzieci zostaną opublikowane lub wyświetlone w salach lekcyjnych, szerszej szkole lub na szkolnej stronie internetowej.  

​

Sprawdź nasze mapy historii:

​

​

​

​

​

​

​

​